Mówiąc o modzie przeważnie mamy na myśli ubrania, ale czy nie dotyczy ona większości dziedzin naszego życia? Czy można sprzeciwić jej się lub ją zignorować, nie uciekając się do skrajności i worka pokutnego?

Zastanawiam się, jak duży wpływ mamy na nasze gusta i preferencje w przeróżnych sprawach, a w jakiej części nie jest to nasz wybór, a kwestia miejsca, czasu i środowiska, w którym przyszło nam funkcjonować. 

Czasami potrzebuję spojrzeć na swoje życie z jak najszerszej perspektywy, żeby nabrać dystansu. Pochłonięci codziennością w danym momencie i danej szerokości geograficznej zapominamy, że to tylko jedna z mnóstwa możliwości. Na przykład: okrutnie stresuję się egzaminem ze skrzypiec i mówię sobie: oj Warmińska, przecież sama wybrałaś tę drogę i sama możesz z niej zrezygnować. Możesz uciec do Brazylii i zamieszkać w domku na drzewie na 35 metrach nad ziemią (niedawno oglądałam o takowych dokument, serio, super sprawa!) - jesteś jedną z siedmiu miliardów istot na tej planecie i nikogo nie interesuje, jak zagrasz ten egzamin, czy w ogóle go zagrasz... a już na pewno nie profesorów z komisji, którzy esemesują w najlepsze i żują kanapki w czasie, gdy ty na scenie trzęsiesz czterema literami i wydaje ci się, że uczestniczysz w czymś bardzo istotnym. Ale ja chyba mówiłam o modzie... no bo tak - teoretycznie wszyscy mamy wybór, a w praktyce nie wiem, ile znacie osób, które rzuciły studia i zamieszkały w brazylijskim lesie. Ja niestety żadnej. I z modą podobnie - można się nią zupełnie nie interesować a tych, którzy to robią uznawać za najniższą klasę intelektualną i twierdzić, że w naszym poważnym życiu nie ma miejsca na tak błahe sprawy. A ona i tak nas dopadnie! Nawet najbardziej amodne osoby (podoba mi się to słowo) ubierają się przecież według jakiejś mody. Największy outsider, weźmy na to, student jazzu (wybaczcie, ale jest wśród was spora reprezentacja osobliwego stylu!) na pierwszy rzut oka o modzie nie słyszał i na oczy jej nie widział. Ale nosi jeansy, a nie bambusową spódniczkę, a więc jest częścią modowej machiny. Przyjrzyjmy się temu bliżej. Wszystko jest modą, brak mody też jest modą. Podobno nadszedł moment, gdy trendy umarły. Umarły, a my możemy nosić wszystko, na co mamy ochotę. Ha, czyżby trend na brak trendów?